Aktualności
Szanowni Państwo, zgłosiliśmy się do projektu "Pod biało-czerwoną" (opis i cele projektu w linku).
Wszystkich prosimy o wsparcie - potrzeba przynajmniej 100 głosów, które musimy zebrać do 11 listopada.
Dzięki temu możemy otrzymać maszt i biało-czerwoną flagę.
Głosujemy pod linkiem: https://bialoczerwona.www.gov.pl
Zajmuje to kilkanaście sekund 
20 października w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury w Kosowie Lackim miał miejsce wernisaż wystawy Piotra Gąsiorowskiego zatytułowanej „Głowy”. Składają się na nią 22 portrety wykonane w komputerowym programie do rysowania. Osoby portretowane to głównie mieszkańcy Kosowa Lackiego (burmistrz, prezes OSM, pracownicy MGOK, znajomi), ale też artyści i politycy.
Piotr, rocznik 1992, to człowiek z autyzmem, wieloma pasjami i jeszcze większymi talentami. Od lat interesuje się kreskówkami i animowanymi grami komputerowymi. Z czasem postaci w nich występujące zaczął rysować w prostym programie komputerowym. Skutkowało to niezliczoną ilością prac, które rodzice kilka lat temu wydali w opasłym tomie. Do animowanych postaci z czasem doszło też projektowanie logotypów firm, wizytówek, nadruków na koszulki i czapki, a w końcu portretowanie.
17 października 2020 r. na placu przed Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury w Kosowie Lackim odbył się Kiermasz Charytatywny na rzecz Michasia Boguckiego – rocznego chłopca cierpiącego na SMA, czyli rdzeniowy zanik mięśni. Inicjatywa wypłynęła z MGOK i sąsiedniego salonu fryzjersko-kosmetycznego, ale entuzjastycznie włączyli się w organizację: Burmistrz Miasta i Gminy Kosów Lacki, kosowski Zespół Szkół, Gminne Przedszkole, Szkoła Podstawowa im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz OSP Kosów Lacki. Do udziału włączyli się także przedstawiciele Urzędu jak i Rady Gminy Kosów Lacki, Piekarnia Kosów Daniel Koroś, sklepy Gama i Groszek oraz instytucje i stowarzyszenia spoza terenu naszej gminy: Szkoła Podstawowa w Srebrnej, Szkolne Koło Wolontariatu w Sterdyni, Koło Gospodyń Wiejskich Dzięcioły Dalsze, Klub Seniora w Sterdyni, Urząd Gminy w Nurze. Najbardziej jednak wzruszająca była liczba osób prywatnych (nie sposób wymienić wszystkich), które przez kilka dni przynosiły różne przedmioty i deklarowały przygotowanie smakołyków na sam dzień kiermaszu.
Niestety ze względu na panoszącą się pandemię nie mogliśmy zorganizować większego pikniku łączącego sprzedaż, aukcje i pokazy artystyczne. Postanowiliśmy więc postawić na niewielki kiermasz, wierząc, że zarówno wystawcy, jak i kupujący zjednoczą się w chęci pomocy małemu chłopczykowi, który aby przeżyć, potrzebuje ponad 9 000 000 złotych. Jest to porażająca suma.
Przygotowania trwały przez kilka dni. Zgłaszały się do nas instytucje i osoby prywatne, które chciały dzielić się tym, czym mogły. Na gęsto zastawionych stoiskach znalazły się pyszne kulinaria: ciasta, inne wypieki, desery, dania obiadowe (m.in. zupy – grochówka i żurek domowy, pierogi, naleśniki, bigos, krokiety, babka ziemniaczana), chipsy, przekąski, jabłka, orzechy włoskie, nalewki, wina, piwo jałowcowe, soki, znakomite przetwory z prywatnych spiżarni – dżemy, miód, grzyby i warzywa marynowane, sosy... Naprawdę było w czym wybierać. A kto zgłodniał od samego patrzenia, mógł szybko przekąsić kanapkę ze smalcem i ogórkiem.
Inne stoiska oferowały szeroki asortyment: biżuterię, vouchery na usługi fryzjerskie i kosmetyczne, ubrania, buty, książki, kosmetyki, różnego rodzaju ozdoby, zestawy filiżanek i kubki, płyty cd i dvd oraz stojaki na nie, obrazy i obrazki, albumy, piękne przedmioty rękodzieła artystycznego, przybory szkolne, lampki, wazony, świeczniki, puzzle, zabawki wszelkiego rodzaju, kilkaset pluszaków, artykuły gospodarstwa domowego, a nawet grill elektryczny...
Ogólnie na Kiermaszu zebranych zostało: 17 414, 21 (słownie: siedemnaście tysięcy czterysta czternaście złotych i dwadzieścia jeden groszy). Organizatorzy wpłacili na konto Fundacji SiePomaga w Poznaniu 15 419,21 zł, a pozostałą kwotę: 1995 zł Szkoła Podstawowa w Srebrnej.
Następnego dnia, w niedzielę 18 października odbyła się także zbiórka na rzecz Michasia przy kościele parafialnym w Kosowie Lackim, która przyniosła kolejne 7 550 zł, a w poniedziałek kosowska OSP przekazała 500 zł. Oznacza to, że w ciągu trzech dni zebrano w Kosowie na rzecz Michasia Boguckiego 25 464, 21 (słownie dwadzieścia pięć tysięcy 464 złote i dwadzieścia jeden groszy).
Wzruszający jest fakt, że tak wiele osób i instytucji w skromności i poczuciu misji zjednoczyło się w szczytnym celu. Cieszmy się, bo dobro wraca.
To, co nie sprzedało się na Kiermaszu wciąż może trafić do ludzi dobrej woli i otwartego serca. Przedmioty wystawione są w holu i świetlicy MGOK - czekają na nowych właścicieli. Cena: dobrowolny datek.
P.S. Poniżej prezentujemy galerię zdjęć oddającą zarówno przygotowania, jak i przebieg Kiermaszu oraz finalne dokumenty wpłaty.
GALERIA: Kiermasz Charytatywny „Pomóżmy Michasiowi” - ZDJĘCIA
W sobotę 5 sierpnia odbyła się w całej Polsce kolejna edycja Narodowego Czytania, akcji objętej honorowym patronatem pary prezydenckiej. W tym roku mieliśmy okazję przypomnieć sobie romantyczne arcydzieło Juliusza Słowackiego „Balladyna”. Utwór wpisuje się w romantyczną historiozofię autora, który świadomie zrezygnował z obrazowania określonej epoki historycznej, malując świat przedstawiony baśniowymi barwami, oddalając go od rzeczywistości. Dzięki temu uniknął kontekstu historycznego, eksponując zarazem prawa obecne w historii i organizujące następstwa wydarzeń. Mechanizmem unaoczniającym ich działanie jest ironia. Każdy z bohaterów dzieła podejmuje określone dążenia, każdy ponosi klęskę. Nawet pozornie niepokonana, bezwzględna Balladyna zostaje zwyciężona - paradoksalnie dzieje się to w tym momencie, w którym wydaje się, że odniosła ostateczne zwycięstwo. Wykorzystanie tego mechanizmu miało posłużyć Słowackiemu do zarysowania wizji przyszłości ciemiężonego przez zaborców narodu polskiego. Przeszłość i teraźniejszość, analiza i uwydatnienie powtarzających się schematów miały dać świadectwo obecności opatrzności w procesie dziejowym.
Dziś 1 września przypada 81. rocznica wybuchu II wojny światowej. Żyjąc w wolnym kraju, w wolnej przestrzeni Europy skupiamy się bardziej na rozpoczynającym się roku szkolnym, zwłaszcza w trudnych okolicznościach procedur pandemicznych. Uczciwość i szacunek wobec minionych pokoleń nakazuje pamiętać o tych, którzy 1 września 1939 r. zamiast stanąć przy szkolnej tablicy ruszyli w bój o Ojczyznę.
W Polsce uroczystości tego dnia mają już utrwaloną tradycję. Wbrew pozorom nie chodzi o celebracje klęski, czy nieustanne wytykanie oprawcom ich win – chodzi głównie o zachowanie pamięci o tych, którzy w obliczu zagrożenia utraty suwerenności i wolności ojczyzny ruszyli by jej bronić. By bronić odzyskanej niespełna dwie dekady wcześniej wolności, rodzinnych tradycji i własnej kultury.
